Rozdział II

Z perspektywy Claudie

Idąc  do szkoły zawsze zastanawiam się czy moje dwie przyjaciółki

do niej pójdą. Czy tak powinno być? Oczywiście, że nie. Nie lubię szkoły,

nigdy nie lubiłam aczkolwiek nauka w takim wieku jest ważna.  Nie chcę potem

pracować jako kasjerka w super markecie. Widząc Amy i Blance idące do 

szkoły zdziwiłam się. Myślałam, że będą miały kaca i nie dadzą rady pójść do szkoły.

-Cześć Whity! Cześć Blue! Przywitałam się z moimi przyjaciółkami, i

wszystkie razem usiadłyśmy przy ‘’drzewie’’ 

-Ej, wpadniecie do mnie dziś na noc? Zapytała Blanca.

-Ja mogę. Uśmiechnęłam się szeroko na propozycję Blanci i od razu 

odpowiedziałam.

-Ja również. Od razu po szkole do Ciebie idziemy tak?

-Tak, macie u mnie ciuchy i szczoteczki. Więc o to nie musicie się martwić.Uśmiechnęła się potwierdzająco. 

*Po lekcjach*

Nie wiadomo skąd koło mnie pojawiła się Blanca i zaczęła wypytywać

mnie o alkohol. Myślałam, że nie będziemy pić i ta noc obejdzie się bez promili,

ale najwidoczniej źle myślałam.

-Claudie, ty będziesz pić? Spytała.

-Będę, ale mało. Zresztą jak zwykle. Powiedziałam z obojętnością kończąc

przy tym rozmowę. Idąc wszystkie razem do apartamentu była cisza. Nie

rozmawiałyśmy o niczym.

-Em… To jak wam dziś minął dzień? Zapytałam niepewnie. Chciałam by

ta niezręczna cisza się skończyła.

-Dobrze. Amy wzruszyła ramionami i odpowiedziała krótko.

-Nawet, ale Misty McGuier mnie już wkurwia. Jej codzienne podlizywanie się

do nauczycieli jest do niewytrzymania. A najgorsze jest to, że jak dostaje dobrą

ocenę udaje zdziwioną. I te jej: ‘’Naprawdę? Dostałam z tego sprawdzianu 6 ‘’

pomimo tego, że jeszcze przed sprawdzianem mi  cały czas pierdoliła, że dostanie

na pewno sześć. 

-Yhy. Nie wiedziałam, co jej odpowiedzieć. Widać, że była zła a jak Blanca jak

jest zła to lepiej powiedzieć zwykłe „yhy” i siedzieć cicho. No ale Amy, zawsze miała

coś do powiedzenia i musiała włączyć się do plotkowania o Misty. 

-Mam z nią Biologie. Wiem co czujesz, cały czas kupuje dla Pani Zielonego

Przedmiotu jakieś babeczkinkupione w piekarni przed szkołą. 

-Możecie skończyć? Nie spytałam was o dzień byście plotkowały o Misty. To jej

sprawa co robi, zachowujecie się jak byście jej zazdrościły, że ma dobre oceny i,

że ją nauczyciele lubią.

-Aha, czyli fajnie, że jest takim lizusem i przez to ma lepsze oceny tak?

-Nie ,po prostu nie widzę potrzeby obgadywania jej. Wzruszyłam ramionami.

-Dobra koniec tematu, mamy spędzić ze sobą jeszcze całą noc. Jesteśmy

przyjaciółkami i nie możemynsię pokłócić. Blanca objęła mnie i Amy ręką i wszystkie

się do siebie zbliżyłyśmy. Nie wiem czemu, ale

to z Blue miałam lepszy kontakt. Ale miło, że to ona chodź raz zareagowała na kłótnie.

Uśmiechnęłam się, i przeprosiłam się nawzajem z Amy. 

Wreszcie doszłyśmy do apartamentu mojej przyjaciółki. Mieszka ona dość

daleko do szkoły.Wchodząc do domu ujrzałam wielki bałagan. Chyba wczoraj nieźle

zabalowała. 

-Jak tu czysto. Powiedziałam sarkazmem i cicho zaśmiałam się pod nosem. Ale

wystarczająco by usłyszała mnie Blanca.

-Tak Claudie nie słychać Cię. Przez pewien czasu pobytu u mojej przyjaciółki nie

miałyśmy co robić. Wkrótce dostałam sms. Był od Jai’a :

„ Cześć Claudie. Spotkamy się?Musimy pogadać” Wiadomość wydawała się groźna,

postanowiłam, że do niego zadzwonię i uświadomię go, że zostaję na noc u Blanci.

Dzwoniąc do chłopaka nie musiałam długo czekać. Już po pierwszym sygnale

odebrał telefon.

-Claudie.. Fajnie, że dzwonisz.

-Cześć, pisałeś do mnie sms’a. Ja dziś nocuję u Blanci. Jak chcesz możesz wpaść

myślę, że ona się zgodzi.

-Blanci tak? .. To może kiedy indziej się spotkamy. Jai stał się zakłopotany jak

powiedziałam, że jestem u Blue. Myślałam, że się lubią. Pomyślałam, że najlepiej będzie

jak porozmawiam z samą Blancą.

-Ej co się stało pomiędzy tobą a Jai’em? Zapytałam.

-yy.. nic. Odpowiedziała krótko.

-No powiedz, co się stało? Położyłam dłoń na jej ramieniu i zaczęłam się jej

przyglądać, coś ukrywała to było widoczne.

-Jai mnie zdradził.

-Ale przecież wy nie byliście razem. Zdziwiłam się na odpowiedź przyjaciółki ponieważ

oni nawet nie byli razem ze sobą związani a ona go oskarża o zdradę.

-No ale myślałam, że nas coś łączy. Pomyliłam się. Było, minęło. Nie będę za nim

płakać, nie mam nawet takiego zamiaru. Widać, że była smutna, do jej oczu

napływały łzy, które powoli spływały po jej policzkach.

-Bo on do mnie zadzwonił i chciał się spotkać, ale ja powiedziałam, że jestem u

Ciebie a on na to odrzekł, że spotkamy się kiedy indziej. Jak chcesz to mogę wcale

się z nim nie spotykać, jeżeli możesz czuć się przez to źle. Uśmiechnęłam się delikatnie

mając nadzieje, że poprawię humor mojej przyjaciółce.

-Nie.. Idź z nim na ten spacer. Może ty będziesz szczęśliwa za mnie. Dziewczyna uśmiechnęła

się i ciepło przytuliła.

Od Autorki: No i kolejny rozdział już jest! Dziękuje za te miłe kometarze które dodajecie.

Oczywiście jak czytacie mojego bloga, to napiszcie komentarz. To nie trwa długo, no i

możecie mnie również zaobserwować :) -  Blanca xx