Rozdział IX

Z perspektywy Claudie

*W szkole*

Skip i Amy dziwnie się do siebie kleili.. Czy to oznacza, że wreszcie są razem?

To takie urocze już od dawna, wraz z Blancą chcemy im uświadomić, że do

siebie pasują, że powinni spróbować. No i chyba, najwidoczniej próbują.

-No więc kiedy zmiana statusu „w związku” na facebook’u?- Może i to było

niezręczne pytanie, ale chyba powinni się pochwalić tym, że mają siebie.

-Ale po co? Przecież my nie jesteśmy razem.- Powiedziała krótko, skrępowana Amy.

-No właśnie.. nie jesteśmy.- Mina Skip’a mówiła wszystko.. „Kurwa, dała mi kosza”

Myślałam, że coś pomiędzy nimi jest..A to najwidoczniej przelotny romansik.

-Nie jesteście? Myślałam, że jest inaczej. –Powiedziałam, i odeszłam zdziwiona

do Blanci.Ona miała również minę pt. „Co kurwa?” Całe nasze grono, było

zdziwione tą całą sytuacją. Przecież pocałowali się na powitanie, i oboje nadal

trzymają się za rękę. . No cóż to ich sprawa, nie będę się w nic mieszać bo znów

będę ‘’Tą złą’’

-Blanca chodź na lekcję.- Złapałam moją przyjaciółkę za rękaw i pociągnęłam

do klasy. Miałyśmy razem lekcje. Wchodząc do klasy słyszałyśmy tylko jakieś

szmery. Co się stało? Oboje się na siebie spojrzałyśmy, sprawdziłyśmy czy nie

mamy nic na twarzy, lecz nie ujrzałyśmy nic nadzwyczajnego. Usiadłyśmy razem do

ławki, a oczy naszych szkolnych znajomych nie zmieniały kierunku, wciąż mierzyły nas wzrokiem. 

-Witam uczniowie!- Nagle nastała cisza, a nauczycielka weszła do klasy i również

od razu spojrzała na mnie i na Blance.

-Claudie, Blanca. Jak zadzwoni dzwonek, macie zostać w klasie. Muszę z

wami o czymś porozmawiać.- Zapowiadało się groźnie, ale raczej nic nie przeskrobałyśmy,

przynajmniej ja. Zawsze starałam się mieć wzorowe zachowanie. 

*dzwonek*

Kiedy wszyscy wchodzili z klasy, zaczęłam się bać. W czym jest problem? Przecież

ja jestem grzeczna..

-Claudie i Blanco. Usiądźcie do ławek, chciałabym z wami porozmawiać o

One Driection. Podobno ich znacie?- Zapytała zafascynowana nauczycielka, która

najwidoczniej oglądała telewizję w której był reportaż jak byłam na randce z Zayn’em.

Pewnie stąd wie, że go poznałam, ale nie sądziłam, że Pani Brown lubi One Direction.

-Znamy? Można tak powiedzieć. – Spojrzałam na moją nauczycielkę niepewnie. Nie wiedziałam

jak odnaleźć się w tej sytuacji, na dodatek Blanca mi w ogóle nie pomagała, po prostu siedziała.

Chyba nie chciała się za bardzo przyznawać do tego, że zna One Direction. 

-Więc musimy coś sobie ustalić dziewczynki.. Jak będziecie w ich domu macie

mi załatwić ręcznik Liam’a dobrze? – Prośba nauczycielki zdziwiła nie tylko mnie, ale także

Blue. Jak ona sobie to w ogóle wyobraża? Przecież, nie będę kradła ręczników z ich domu.

Ale najlepiej było przytaknąć i udać się do wyjścia.

-Ręcznik? .. mhm. Wstałam, i od razu  wraz z moją przyjaciółką udałam się do wyjścia.

-Pamiętajcie o ręczniku! Z biologii można mieć całkiem dobre oceny! – Wykrzykiwała

nauczycielka.Kiedy wyszyłyśmy z klasy, od razu pobiegłyśmy do domu Blanci. Chciałyśmy

odpocząć od tej całej dziwnej sytuacji. Przecież nauczycielka poprosiła nas o ręcznik

One Direction! Cały wieczór rozmawiałyśmy o zaistniałej sytuacji. Nie wiedziałyśmy jak

sobie z nią poradzić. Cały ten dzień nas wyczerpał, a ja postanowiłam, że przenocuję u

mojej przyjaciółki. Kolejnego dnia, obudziłyśmy się dosyć późno. Mogłyśmy trochę wypocząć,

bo przecież była sobota. Otworzyłam oczy, obróciłam się na drugi bok a nie było obok

mnie Blanci. ‘’Gdzie moja przyjaciółka, przecież kładłam się spać

obok niej? „ Nie ubierając się, zeszłam na dół. W kuchni siedziała Blue, jedząca

swoje ulubione zbożowe płatki. 

-Smacznego farfoclu!- Podeszłam i poczochrałam włosy mojej przyjaciółki.

-Wreszcie wstałaś śpiochu! A myślałam, że to ja tak długo śpię!- Blanca poprawiła

sobie włosy i nadal jadła swoje śniadanie. Otworzyłam lodówkę i wyjęłam z niej serek,

podeszłam do stojącej naprzeciwko szafki a następnie wyjęłam z niej małą łyżeczkę. Zjadłam

jogurt i poszłam na górę się przebrać i umyć. Za mną poszła Blanca, zawsze kiedy ona

u mnie nocowała albo ja u niej. Na następny dzień strój wybierałyśmy razem, same nie

wiemy czemu. Może to taka tradycja? Po wyszykowaniu sobie stroju ,ruszyłyśmy do

domu Amy. Kiedy byłyśmy na miejscu drzwi od domu były uchylone.

Postanowiłyśmy, że zajrzymy. 

- Boże, Amy!- Nie mogłam uwierzyć w to co zobaczyłam. A mianowicie, moją

przyjaciółkę od serca Amy i mojego dobrego przyjaciela Jai’a. Szczerze mówiąc nie wiem

czemu się zezłościłam, bo nawet nie byliśmy razem, ale zabolało mnie to cholernie mocno.. 

Od Autorki: No więc, na początku chciałabym was cholernie mocno przeprosić <3

Wiem, że was trochę zaniedbałam. I za to mocno przepraszam, będę starała się to 

oczywiście nadrobić. I najszczersze podziękowania za te 42 komentarze :D

To dla mnie dużo znaczy. A! No i proszę, jeżeli chcesz mnie powiadamiać o nowych

rozdziałach u siebie. Informuj mnie na moim twitterze -> @kingasiema

A o to ja, taki brzydki brzydal! :